Rewalidacja

Celem rewalidacji jest przywracanie sprawności w obniżonych sferach, aby zapewnić danej osobie jak najlepsze funkcjonowanie. Czynić to można na wiele sposobów i z wykorzystaniem różnorodnych metod. Po pierwsze, usprawnia się funkcje, które są zaburzone, poprzez ich odpowiednie wyćwiczenie. Po drugie, rewalidacja ma na celu kompensowanie deficytów za pomocą mocnych stron danej osoby: są one wykorzystywane jako potencjał, z pomocą którego możliwe jest optymalne funkcjonowanie. To nic innego jak zastępowanie zaburzonych funkcji tymi, które są prawidłowo rozwinięte, co pozytywnie wpływa również na samoocenę danej osoby. Różnorodne cele potrzebują różnorodnych metod, a ich w procesie rewalidacyjnym nie brakuje. W pracy z dziećmi niepełnosprawnymi doskonale sprawdza się terapia poprzez zabawę, np. techniki psychodramy (odgrywanie ról). Terapeuci z chęcią prowadzą zajęcia z wykorzystaniem Metody Dobrego Startu Marty Bogdanowicz oraz Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Metoda Dobrego Startu obejmuje ćwiczenia stymulujące rozwój motoryczny oraz percepcyjny (wzrokowy oraz słuchowy), czyli wszelkiego typu zabawy ruchowe, w tym taniec, zapamiętywanie wierszyków, ćwiczenie orientacji, dmuchanie balonów, naukę pisania, czytania i liczenia, tworzenie prac plastycznych, itp.  Z kolei Metoda Ruchu Rozwijającego opiera się na rozwijaniu sprawności ruchowej poprzez szereg ćwiczeń w formie zabawy, np. z elementami tańca lub wykorzystaniem pomocy: kolorowych szarf czy chust. To doskonała metoda do pracy z dziećmi z autyzmem, pomaga również rozwijać świadomość własnego ciała. W rewalidacji sprawdza się także, uwielbiana przed pedagogów Metoda Dennisona. Można ją stosować bez względu na wiek osoby, która poddawana jest rewalidacji. Są to głownie ćwiczenia ruchowe, które poprawiają koordynację oraz sprawność motoryczną. W wielu przypadkach korzysta się także z Metody Marii Montessori, która zakłada rozwój twórczego, jak i logicznego myślenia poprzez obcowanie z różnymi przedmiotami i szukanie powiązań miedzy nimi.

KIERUNKI ODDZIAŁYWAŃ REWALIDACYJNYCH
– maksymalne usprawnianie, rozwijanie tych wszystkich funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej zaburzone,
– optymalne korygowanie zaburzonych funkcji,
– kompensowanie, czyli wyrównywanie przez zastępowanie
– dynamizowanie rozwoju


Program zajęć rewalidacyjnych jest dopasowywany do osoby, która ma być nimi objęta. Jest on szczegółowo realizowany oraz prowadzona jest jego ewaluacja, czyli sprawdzanie, czy rewalidacja przynosi zamierzone cele. W czasie realizowania zajęć specjaliści ściśle współpracują z rodzicami dziecka. Warto pamiętać, że na zajęciach rewalidacyjnych stawia się na indywidualizację pracy. Nawet, gdy odbywają się one w grupie, są to grupy mało liczne, aby zapewnić nauczycielowi indywidualny kontakt z dzieckiem. Stawiane wymagania są dopasowane do możliwości osoby rewalidowanej, przechodzi się od zajęć łatwiejszych do tych o coraz to większym stopniu trudności. Dzięki różnorodnym formom pracy oraz dostosowaniu jej do potencjału jednostki możliwe jest wypracowanie optymalnego wzorca funkcjonowania. Pozwoli to na podniesienie jakości życia osoby niepełnosprawnej oraz korygowanie występujących deficytów, czy to przez podniesienie poziomu rozwoju odpowiednich funkcji czy przez kompensowanie ich tymi, które są dobrze wykształcone.